Verslaggever Mark Minnema _ Er zijn wit­te zak­doek­jes. Bij bin­nen­komst wor­den ze uit­ge­deeld uit. ‘Niet mee eens = zwaai­en met zak­doek’, luidt de hand­lei­ding.

We ken­nen dat uit het voet­bal, zwaai­en be­te­kent: kras maar op, trai­ner. Of wet­hou­der mis­schien? Hoe dan ook, te­gen­stan­ders van plan De 7 Dor­pe­lin­gen zijn goed ver­te­gen­woor­digd tij­dens de Ber­gen­se raads­ver­ga­de­ring, waar een be­sluit moet wor­den ge­no­men over de Har­mo­nie­lo­ca­tie. Een kwes­tie die het dorp splijt, daar zijn ve­len het dan weer wel over eens.

Maar van ’t schreeu­wen zijn ze niet, zegt Pe­q­qy, die zak­doek­jes uit­deelt. “Door te zwaai­en spreek je met je hart. Maar je kunt er ook je tra­nen mee dro­gen.”

Twee se­cu­ri­ty­men­sen zijn in­ge­huurd om de orde te be­wa­ken. Maar het is veel rus­ti­ger dan twee we­ken ge­le­den, toen er 280 men­sen, meest te­gen­stan­ders van het plan De 7 Dor­pe­lin­gen, wa­ren. Van­avond volgt een vijf­tig­tal de raads­ver­da­de­ring via beeld­scher­men. Re­gel­ma­tig zuch­tend. Af en toe joe­lend. En luid ap­plau­di­se­rend wan­neer raads­lid Zei­ler (Ge­meen­te­be­lan­gen) het als een vol­leerd ca­ba­re­tier heeft over de krom­mu­ni­ca­tie door het col­le­ge.

En ook ap­plaus na­tuur­lijk als raads­le­den plei­ten voor uit­stel, voor over­leg tus­sen par­tij­en. „Ze wil­len geen ge­zichts­ver­lies”, scham­pert ie­mand als wet­hou­der Rasch dat la­ter af­wijst.

Als de raad dan voor het plan en te­gen be­mid­de­ling stemt is de bit­ter­heid toch nog groot. ‘Vre­se­lijk’, zegt ie­mand. Een an­der: „Je zag het aan­ko­men, treu­rig.” En, het is nu een­maal Ber­gen, Lu­ce­bert wordt ge­ci­teerd: ’Een be­zield dorp dat thans be­ze­ten zijn ziel ver­kwan­selt in dui­ten­die­ve­rij’. Het klinkt: we moe­ten geen twee­de Cal­lants­oog wor­den en de ge­wraak­te Ba­ke­m­af­lat op het Plein komt ter spra­ke. Een Ber­gen­se zegt: „Het unie­ke ka­rak­ter moet niet te­loor gaan. Er wordt ge­spro­ken over eli­te van de Eeu­wi­gel­aan. Het te­gen­deel is waar. Ie­der­een wil het juist klein­scha­lig hou­den.”

Na­dat de wet­hou­der een mo­tie van wan­trou­wen heeft over­leefd, drui­pen de over­blij­vers mor­rend af. De se­cu­ri­ty­man heeft een kal­me avond ge­had.